Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the rank-math domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /home4/b0n2p6e5/public_html/wp-includes/functions.php on line 6114
पानी पर्दा बाटो हिंड्नै डर - Gulminews

पानी पर्दा बाटो हिंड्नै डर

पाल्पा, ९ साउन । रूपन्देहीबाट पाल्पा र गुल्मी जोड्ने लाइफलाईनको रूपमा रहेको सिद्धार्थ राजमार्गको पाल्पा तिनाउ गाउँपालिका क्षेत्रको सडक सुधारमा कसैले पनि चासो नदिँदा सडक जीर्ण बनेको छ ।

एकातिर पहिरो खस्ने डर, अर्कोतिर सडकको दुरावस्थाका कारण तिनाउ गाउँपालिकाको सिद्धबाबा क्षेत्रको सडक यात्राका लागि जोखिमपूर्ण बनेको छ । जसको सुधारका लागि सरोकारवाला निकायले खासै चासो दिएका छैनन् । वर्षेनी गरिने अध्ययन र अवलोकनपछि जोखिमपूर्ण क्षेत्रमा सुरुङमार्ग बनाउने र वैकल्पिक उपायको खोजी गर्ने प्रचार गरिए पनि सुधारका लागि खास काम भएको छैन । जसका कारण पानी परेपछि सो सडकमा यात्रा गर्न डराउनुपर्ने अवस्था सिर्जना भएको छ ।

सिद्धार्थ राजमार्गको बर्तुङ्–चिडियाखोला खण्डको सिद्धबाबा क्षेत्र चार वर्षदेखि मर्मत हुन नसक्दा ठूला खाल्डा बनेको छ । खोला नै सडकबाट बग्छ । खाल्डाखुल्डीकै कारण सडकमा दैनिकजसो सानाठूला दुर्घटना हुने गरेको छ । मोटरसाइकल यात्रा गर्न कठिन भइसकेको छ । केही दिनयताको वर्षाले साना सवारी साधनसमेत संचालनमा समस्या आएको छ ।

हरेक वर्ष ज्यानमारा सडक सिद्धबाबा क्षेत्रको विकल्प छिटो निकाल्नुपर्ने माग पनि हुन्छ । कुरा ठूला हुन्छ तर काम केही हुँदैन । रकनेट र रकसेडका कुरा आए । तर विकल्प देखिएन ।

यहाँ थोरै मात्रै परीक्षण भयो । सांसद, नेता सबैले यसलाई चर्चामा ल्याए । तर यहाँको समस्या समाधान गर्न सकेका छैनन् । सुरुङ् मार्गका चर्चा चले तर राजनीतिक दलका नेताले आफ्ना कार्यकर्ताको स्वार्थका लागि नुवाकोटको बाटोमा कालोपत्रे गर्न सडक सुरु गरे । ‘सबैभन्दा गतिलो माध्यम भनेको सुरुङ् मार्ग नै हो,’ स्थानीय विष्णुप्रसाद पाण्डेयले भने ।

पाल्पाको विकासे कार्यालयको समीक्षामा पनि यस विषयलाई प्रमुख बनाइन्छ । कांग्रेस, एमाले, एनेकपा माओवादी, राप्रपा, राप्रपा नेपाल, राष्ट्रिय जनमोर्चा, राष्ट्रिय जनमुक्ति, अखण्ड नेपाल, नेकपा ड्यास माओवादीलगायतका जिल्ला स्तरीय नेताले सडकको छिटो विकल्प माग गर्छन् ।
माथिल्लो तहका नेताले जे गर्छन् सोहीअनुसार अघि बढ्छन् तर, सिद्धबाबाको समस्या समाधान हुन नसक्दा वर्षेनी धेरैले ज्यान गुमाउनु परेको छ । यसअघि पनि धेरै ठूला घटना सिद्धार्थ राजमार्गको सिद्धबाबा क्षेत्रमा भएका छन् ।

झुम्सादेखि चिडियाखोलासम्मको क्षेत्रमा ठूला घटना भएका छन् । पुरानो सम्झने हो भने २०६२ असोज पहिलोसाता गुल्मीबाट वुटवल छुटेको यात्रुबाहक बस सिद्धार्थ राजमार्गको तानसेन–बुटवल खण्डको सिद्धबाबा नजिकै पहिरोले पुरियो । ट्रकलाई साइड दिने क्रममा केहीबेरको ढिलाइले भएको दुर्घटनामा ११ जना यात्रुसहित बस माथिबाट खसेको पहिरोमा पुरिएका हुन् ।

२०५५ भदौमा २६ जनाको ज्यान जानेगरी हिलोमाटोस“ंगै आएको पहिरोले बस तिनाउ खोलामा खस्यो । २०५४ साउनमा ३९ जनाको ज्यान जानेगरी बस सिद्धबाबा क्षेत्रबाटै तिनाउ खोलामा खस्यो । जिल्ला प्रहरी कार्यालयका अनुसार त्यसकै अघिल्लो वर्ष साउनमा ८ जनाको ज्यान जाने गरी बस खसेको तथ्यांक ट्राफिक प्रहरीसं“ग छ ।

यी प्रहरीसंग भएका ठूला घटनाका उदाहरण मात्र हुन् । साना घटना धेरै भएका छन् । विगत १५ वर्षको तथ्यांक हेर्ने हो भने तानसेन–बुटवल ३८ किलोमिटर सडकमा ३ सय बढीको ज्यान गएको छ । ट्राफिक र प्रहरीका अनुसार ७ सय बढी घाइते र अंगभंग भएका छन् । जिल्ला प्रहरी प्रमुख एसपी हरिराज वाग्ले भन्छन्, ‘सुरुदेखि नै सिद्दार्थ राजमार्गको सिद्धबाबा क्षेत्र दुर्घटनाग्रस्त क्षेत्र देखिन्छ ।’ किनभने वर्षेनी १२ जनाको सरदर मृत्यु भएको तथ्यांक प्रहरीसँग छ । कुनै वर्ष ठूलो वस दुघर्टना भएका छन् । पहिरो खसेर, ढुंगा झरेर र दुघर्टना भएर मृत्यु हुने गर्छ । राजमार्गको चिडियाखोला–दोभान ६ किलोमिटर खण्डमा हरेक वर्ष ज्यान जान्छ ।

राजमार्गमा करोडौं बजेटको मर्मत–सम्भार हरेक वर्ष हुन्छ । प्राविधिकहरूका अनुसार माटोको पत्रले अड्याएको चट्टाने भीर खोस्रेर सडक बनाउनु नै समस्या हो । प्राविधिक विषय बुझेका जानकार भीमसेन कार्कीले भने, ‘यस क्षेत्रमा हिउ“द वर्षा ढुंगा खस्ने र पहिरो जाने गर्छ । यसको समस्याका लागि वैकल्पिक मार्ग आवश्यक देखिएको छ ।’

प्रत्येक वर्ष आउने बजेटमा निर्माण व्यवसायी र सडक डिभिजनका प्राविधिकको आ“खा गड्छ । जसले गर्दा सडकको गुणस्तर राम्रो हु“दैन । खाल्डाखुल्डी बढी हुन्छ । घुम्ती बाटोमा खाल्डाखुल्डी बढी भएपछि सवारी साधन बिस्तारै गुडाउनुपर्छ । चालक कृष्णप्रसाद पराजुलीले भने, ‘विस्तारै गुडाउ“दा माथिबाट खस्ने ढुंगा र पहिरोले च्याप्छ । केही दिनअघि भएको दुघर्टना पनि त्यही नै हो ।’

सडक डिभिजन स्रोतका अनुसार सिद्धबाबा क्षेत्रमा १० वर्षलाई पुग्ने योजनामा ठेक्का लागेको दोस्रो वर्षमै उही प्रकृतिको अर्को ठेक्का लाग्ने गर्छ । सडक डिभिजन कार्यालयका इन्जिनियर पवित्रमणी आचार्यले भने, ‘यस क्षेत्रको भौगोलिक संरचनाले नै समस्या ल्याएको छ । जसले गर्दा आरसीसी र पिसीसी टिकाउन समस्या छ ।’ स्थानीय र चालक भने राजमार्गको यो खण्ड इन्जिनियर, कर्मचारी र ठेकेदारहरूले मिलेर गुणस्तरहीन काम गरेको आरोप लगाउ“छन् । चालकहरूका अनुसार कु“दायो भने दुघर्टना हुने खतरा हुन्छ । सुस्त चलाउ“दा माथिबाट पहिरो र ढुंगा आउने खतरा छ ।

सडकमा भएका खाल्डाखुल्डी, माथिबाट खस्ने पहिरो र उवडखावडकै कारण यहा“ धेरैले ज्यान गुमाएका छन् । सडकले हरेक वर्ष मर्मत गर्छ । डिभिजन सडक कार्यालयका अनुसार सिद्धार्थ राजमार्गको चिडियाखोला–राम्दी ६४ र बर्तुङ्ग–तम्घास गुल्मी ७९ किमी खण्डमा मर्मतसुधारमा ७ वर्ष यता २२ करोड बढी खर्च भईसकेको छ । तीन वर्षअघि मात्रै करोड खर्चेर गरेको आरसीसी (रिनफोर्समेन्ट सिमेन्ट कंक्रिट) अहिले भत्किसकेको छ । माथिबाट ढुंगा खसेर भत्केको सडक डिभिजन बताउने गर्छ । विगतमा अत्यधिक दुर्घटना हुने दोभानको सिद्धबाबा क्षेत्रको ५ किलोमिटरलाई अझै बढी खतरा छ । यस्तै, मस्यामको केरावारी, चौविसमाईल, झुम्सा, हिउ“देखोला, डुम्रेलगायतका स्थानको हालत उस्तै छ ।

‘भौगोलिक क्षेत्रको कठिनाइले गर्दा कहा“ पहिरो खस्छ भन्ने पनि थाहा हँुदैन । पहाडी चुरेको बनौट त्यस्तै भएकोले समस्या आएको हो,’ इन्जिनियर आचार्यले भने । उनका अनुसार सडकको माथिबाट ठुलाठुला ढुंगा खस्ने भएकाले टिकाउ हुन नसकेको हो । २०७०÷०७१ को बजेटमा सरकारले सिद्धार्थ राजमार्गको मर्मत सुधार र दोभान, झुम्सा सडक खण्डमा सुरुङ् मार्ग बनाउन अध्ययन गर्न बजेट विनियोजन भएको थियो । तर अहिलेसम्म काम सम्पन्न भएको छैन ।

अहिले मर्मतको काम भइरहेको भए पनि वर्षौंदेखि निर्माण व्यवसायील काम सकेको छैन । क्षमताभन्दा बढी भार बोकेका सवारी साधनहरू गुड्नु, भूक्षय तथा पहिरो नियन्त्रण हुन नसक्नु प्रमुख कारण हुन् । यातायात व्यवस्था कार्यालयले क्षमताभन्दा बढीभार भएका सवारी संचालन गर्न दिन नहुने स्थानीय तिलक खत्रीले बताए । रूपन्देहीको वुटवलबाट ठुलो पहाडको खोंचबाट राजमार्ग लगिएको छ । कमजोर भूःभाग भएकाले यस भेगमा बढी पहिरो खस्ने गरेको प्राविधिकहरू बताउ“छन् ।

अत्यधिक दुर्घटना बढेपछि सिद्धबाका क्षेत्र सडकको वैकल्पिक मार्ग खोजीलाई तीव्रता दिएको छ । डिभिजन सडक कार्यालयले अग्रसरता लिएर वैकल्पिक मार्गको खोजीअनुसार नै नुवाकोटको बाटो कालोपत्रेको काम अघि बढेको छ । पुल निर्माण भइरहेको छ । महेन्द्र राजमार्गको बुटवल औद्योगिक क्षेत्रदेखि चरङ्गे–ज्यामिरे–झुम्साको खोजी भएको डिभिजन सडक कार्यालयले जनाएको छ । यस क्षेत्रको प्रारम्भिक अध्ययनमा बढीमा १६ किलोमिटर नया“ कालोपत्रे सडक बनाउनुपर्छ ।

महेन्द्र लोकमार्गको बेलबास(बुटवल)–नुवाकोट–झुम्सा (सिद्धार्थ लोकमार्ग) १७ किलोमिटर रहेको छ । एकाथरी रूपन्देहीको चरङ्गे आसपासबाट सडक निर्माण गरेर ज्यामिरे गाउ“ (दोभान) आसपासमा जोड्न सकिन्छ भन्दै थिए । केही नेताले नुवाकोटबाट बजेट पारे ।

धुले र हिले पहिरो खसेर धेरैको ज्यान जान थालेपछि सिद्धार्थ राजमार्गको सिद्धबाबा क्षेत्रमा सुरक्षा सतर्कता अपनाउन समस्या भएको छ । संभावित जोखिमलाई ध्यानमा राखेर जिल्ला प्रशासन कार्यालय, प्रहरी र डिभिजन सडकले सतर्कता बढाउनुपर्ने अवस्था आएको हो । जोखिम मानिएको ५ किलोमिटर क्षेत्रमा ट्राफिक जाम हुन नदिन प्रहरी परिचालन गर्नुपर्ने बाध्यता छ ।

प्रमुख जिल्ला अधिकारी बाबुराम गौतमले जोखिम क्षेत्रमा सवारी साधन रोकिन नदिने गरी व्यवस्थापन मिलाइएको बताए । उनले भने, ‘अहिले काम भएका स्थानमा तत्काल काम सक्न निर्देशन दिइएको छ । बाटो नरोकियोस् भनेर दोभान चौकी नजिकै डोजर खडा गरिएको छ ।’ कतिपय स्थानमा एकतर्फी मात्र सवारी गुड्ने व्यवस्था गरिएको छ ।

वर्षाको अवधिभर चुनढुंगा बोक्ने टिपरलाई दिउ“सोको समयमा गुड्न रोक लगाइएको छ । सम्भावित खतरालाई मध्यनजर गर्दै डोजर र स्काभेटरलाई पहु“चमै राखिएको छ । दुवैतर्फ अपरेटर पनि तयारी अवस्थामा बसेका हुनेछन् ।’ सिद्धबाबा क्षेत्रको ट्राफिक व्यवस्थापन र डोजर अपरेटरलाई दोभान प्रहरीले परिचालन गर्नेछ । प्रहरी त्यस क्षेत्रमै हुने भएकाले पहिरो खस्न सुरु गरेको अवस्था वा खतरा महशुस भएमा तत्काल सवारी रोकिनेछन् ।

यो पनि पढ्नुस्

पछिल्ला अप्डेट

सिफारिस

गुल्मीमा झिनियाँ व्यापार फस्टाउँदै, बिदेश सम्म पुग्छन गुल्मीमा बनेका झिनियाँ (फोटो फिचर)

टोपलाल अर्यालगुल्मी, ६ कार्तिक । रेसुंगा नगरपालिका ८ की ३६ बर्षीय सुमित्रा श्रेष्ठलाई अहिले झिनियाँ

error: जान्नेले जसरी नि चोर्छन/सार्छन्, नजान्नेलाई खुच्चिङ :D