Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the rank-math domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /home4/b0n2p6e5/public_html/wp-includes/functions.php on line 6114
पर्वमा जोहोको चिन्ता, गर्भवति र सुत्केरी समेत ढुङ्गाखानीमा - Gulminews

पर्वमा जोहोको चिन्ता, गर्भवति र सुत्केरी समेत ढुङ्गाखानीमा

टोपलाल अर्याल
गुल्मी, ९ असोज । ढुङ्गाखानीको छेउमा, बाँसको किलामा पछौराको झलुङ्गो, त्यहि झलुङ्गोमा आरती विकले बर्षीको छोरो बनाइन् । सुत्केरी भएको नौ महिनाबाटै आरती ढुङ्गाखानी आउँथिन् । तम्घासको आर्दशचोकमा बस्दै आएकी विक विहान ९ बजेदेखि साँझ अवेरसम्म ढुङ्गाखानीमै भेटिन्छन् । ‘घरमा बुढा सासु ससुरा श्रीमान पनि मजदुरीनै गर्छन’ उनले भनिन, ‘बाध्यताले संगै ल्याएर महिनौ बिताएँ ।’ उनले दिनभर छोरालाई कोखमा राखेरै गिट्टी कुट्दै आएकी छन् ।

रेसुङ्गा नगरपालिका ७ को बाउले खोलामा गिट्टी कुट्दै गरेका महिला ।

एक दिनमा छोराले काम गर्न दिए पाँचदेखि सात बोरा गिट्टी कुट्ने विकको भनाई छ । रेसुङ्गा नगरपालिका ७ को बाउले खोला । त्यतिकै पनि डर लाग्ने छ । त्यहि खोलामा आरतीले बच्चा हुर्काउँदै आएकी छन् । उनले बिहान साँझको चिसो, दिउँसोको घाम र धुलोले पटक–पटक बच्चा बिरामी परे रहर नभएको गुनासो पोखिन । आरतीले बाह्रै महिना ढुङ्गाखानीमै बिताउनेहरुको तीज दशै र तिहारले केहि फरक नपार्ने बताइन् ।

शोककोभन्दा भोकको चिन्ता

सोहि ढुङ्गाखानीमा २८ बर्षीय कमला विकले काम गर्न थालेका थुप्रै भए । अहिले गर्भवति छन् । मिठो–मसिनो परैको कुरा । घाम झुल्केदेखि आराम छैन । ढुङ्गासंग पैठेजोरी नखेले अगेनो बल्दैन् । पहिलेका तीन सन्तान तीनदेखि सात महिनामा खेर गएको कमलाले बताइन् । ‘काम नगरे हातमुख कसरी जोर्ने, बाध्यताले जोखिम मोलेकी छु,’कमलाले भनिन,‘पहिले तीन सन्तान गुमाएँ, अहिले पनि डर लागेको छ ।’ उनका श्रीमान रामु विकले पनि सदरमुकाममै मजदुरी गर्छन् । अहिले तिहारले गाउँ र शहर झलमल्ल भएका छन् । तर गिट्टी कुटेर छाक टार्ने बिपन्न परिवारलाई भने जोहोकै पिरलो रहेको छ ।

गाउँमा रोटी बसाउँदा आँखा रसाउँछन्

पशुपति परियार ५५ बर्षकी भइन् । २५ बर्ष भए ढुङ्गाको काम गर्न थालेका । उनी सदरमुकाम पेरिफेरीका ओढार र सडक छेउमा भेटिन्छन् । ढुङ्गा कुटेरै पशुपतिले दुई छोरा हुर्काइन् । उनीहरु अहिले बिहे गररे आफ्नै बाटो गरेका छन् । भने पशुपनि श्रीमानसंगै बागमारे बस्दै आएकी छन् । श्रीमान प्यारालाइसको बिरामी हुन् । नौ बर्षदेखि काम गर्न नसक्ने भएपति त्यो बोझको भारी पनि पशुपतिकै थाप्लोमा छ । ‘गरिव ढुङ्गाखानीबाट उक्लिएनन, राज्य केहि गरेन,’उनले भनिन,‘ भोट दिने चोट पाउने मात्रै भो ।’

पशुपतिलाई पनि तिहारले छोएको छैन् । उनले गाउँमा तिहार आएर रोटी बसाउँदा आफ्नो आखाँ रसाउने बताइन् । हात नचले मुख नचल्ने भएकाले आफुहरुलाई चाडपर्वको त्यति मतलब नहुने पशुपतिले बताइन् । उनले एक सातामा एक ट्याक्टर गिट्टी पु¥याउँछिन् । त्यसको मुल्य चार हजार पर्छ । उनीहरुले समुहमा कुटेका गिट्टी निर्माण व्यावसायीले खरिद गर्ने गरेका छन् ।

यो पनि पढ्नुस्

एम्बुलेन्स नै अलपत्र

हुमाकान्त पोखरेलगुल्मी, ०३ फागुन । एम्बुलेन्सको काम के हो ? उत्तर सजिलै आउछ, बिरामी बोक्ने

पछिल्ला अप्डेट

सिफारिस

गुल्मीमा झिनियाँ व्यापार फस्टाउँदै, बिदेश सम्म पुग्छन गुल्मीमा बनेका झिनियाँ (फोटो फिचर)

टोपलाल अर्यालगुल्मी, ६ कार्तिक । रेसुंगा नगरपालिका ८ की ३६ बर्षीय सुमित्रा श्रेष्ठलाई अहिले झिनियाँ

error: जान्नेले जसरी नि चोर्छन/सार्छन्, नजान्नेलाई खुच्चिङ :D